Η αεροβική γυμναστική είναι παγκοσμίως αποδεκτή άσκηση για ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης ενός αθλητή. Η λέξη “αεροβική” χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1875, από τον Γάλλο γιατρό Pasteur θέλοντας να τονίσει την ανάγκη του οξυγόνου για την ζωή.

Στην διάρκεια του 1960 ο Kenneth Cooper διαπίστωσε πως η αερόβια άσκηση συνέβαλε θετικά στην αποφυγή των καρδιαγγειακών παθήσεων και ότι αυτά τα προγράμματα ήταν μια αποτελεσματική μέθοδος χάσιμο βάρους.

Βασιζόμενος στον cooper η Jackie Sorensen δημιούργησε, το “αερόβιο επιμορφωτικό πρόγραμμα χορού” στη δεκαετία του ’70. Αυτό το πρόγραμμα χρησιμοποίησε τις ασκήσεις για την Καναδική Πολεμική Αεροπορία, και εκτελέστηκε με μουσική και συμπεριέλαβε ορισμένα σύγχρονα χορευτικά βήματα. Αυτό αρχικά αφορούσε μόνο τις γυναίκες.

Συγχρόνως, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Phyllis C. Jacobson, ανέπτυξε μια νέα μέθοδο άσκησης αποκαλούμενη ” Hooked on aerobic “, βασισμένος στις ίδιες προηγούμενες μεθόδους αεροβικών δραστηριοτήτων, με αερόβια πρόγραμμα χαμηλής ή μέσης έντασης.

Η μεγαλύτερη όμως προώθηση της αεροβικής έγινε στην εποχή της Jane Fonda η οποία έγραψε συγγράμματα για την αεροβική και επίσης videos με αντίστοιχες ασκήσεις.

Μετά από τη μεγάλη επιτυχία της αεροβικής στη δεκαετία του ’80, οι πρώτοι κανόνες για τους αγώνες αεροβικής γυμναστικής έγιναν πραγματικότητα στης Η.Π.Α.. Έτσι υπάρχουν διάφορα βήματα με συγκεκριμένες ονομασίες όπως κλοτσιές , πηδηματάκια κλπ. Έτσι δημιουργήθηκε και πραγματοποιήθηκε αγώνας για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σε 1985, Κατόπιν, και άλλες χώρες ανέπτυξαν το άθλημα όπως τον Καναδά, την Βραζιλία κλπ.

Το 1995, η F.I.G αναγνώρισε την αεροβική γυμναστική ως ένα νέο επίσημο αγώνισμα της γυμναστικής .Από το 1999, η UEG έχει αναπτύξει το συγκεκριμένο άθλημα με την οργάνωση Πανευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων.